اثر خاکپوش های پلی اتیلن و روش کاشت بر محصول خیار (.Cucumis sativus L)

به منظور بررسی کارایی خاکپوش های پلاستیکی در زراعت خیار و انتخاب روش مناسب کاشت روی پشته، آزمایشی در سال های 1379 و 1380 روی رقم خیار هیبرید سوپردامینوس در مزرعه آزمایشی ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد در شهرستان اصفهان انجام شد. طرح آماری مورد استفاده کرت های خرد شده (Split plot) در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار بود. پوشش خاک در سه سطح مالچ مشکی، مالچ شفاف و بدون مالچ به عنوان عامل اصلی و روش کاشت در دو سطح (یک طرف پشته و دو طرف پشته) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. در مراحل رشد، مدیریت مزرعه اعمال گردید و یادداشت برداری از تیمارها و جمع آوری اطلاعات به عمل آمد. نتایج نشان داد که مالچ پلی اتیلن شفاف تاثیر مثبتی بر روی جوانه زدن بذر و تولید محصول اول فصل داشت. برای مالچ شفاف، مالچ مشکی و بدون مالچ به ترتیب عملکردهای 5/57، 2/40 و 6/33 تن در هکتار به دست آمد. بیشترین رشد رویشی بوته خیار و حداقل وزن تر علف های هرز در واحد سطح در تیمار مالچ مشکی حاصل شد. مالچ های پلی اتیلن در حفظ رطوبت بستر کاشت به نحو مطلوبی موثر بودند. بیشترین بازده محصول در روش کاشت دو طرف پشته حاصل شد، در حالی که کاشت یک طرفه، سبب افزایش طول و وزن تر بوته و میوه درجه یک گردید.